İsviçreli yazar ve karikatürist Rodolphe Töpffer’in 1837’de yayımlanan Les Amours de Mr. Vieux-Bois (Bay Vieux Bois’in Aşkları), kısa sürede yazarın en bilinen eseri oldu. 1841’de İngilizce versiyonu The Adventures of Mr. Obadiah Oldbuck (Tilt & Bogue, Londra) çıktı; ABD’de ise 1842’de Brother Jonathan dergisinde yayımlandı ve bilinen ilk Amerikan çizgi romanı oldu. 1849’da eser, orijinal çizimleri korunarak The Adventures of Mr. Obadiah Oldbuck (Wilson & Co, New York) adıyla yeniden basıldı. Hikâye, 1921’de kısa animasyona da uyarlandı. 1896’te ise Richard F. Outcault’un The Yellow Kid (Sarı Çocuk) karakteri, konuşma balonlarını kullanan ve geniş kitlelere ulaşan ilk çizgi roman olarak tarihe geçti. Başlangıçta çocuklara yönelik olan çizgi romanlar, zamanla yetişkinlerin de ilgi gösterdiği büyük bir sektöre dönüştü.

1938’de DC Comics (o dönemdeki adıyla National Allied Publications), Action Comics #1 sayısını yayımlayarak Superman’i tanıttı. Bu sayıda, süper güçlere sahip ilk kahraman fikri geniş kitlelere ulaştı. Superman’in başarısı, Batman, Wonder Woman ve Captain America gibi karakterlerin doğmasına ilham verdi. “Altın Çağ” olarak bilinen bu dönemde çizgi romanlar, gazete bayilerinden marketlere kadar her yerde satılmaya başladı ve milyonlarca kopya tirajlara ulaştı.

1950’lerin başında, çizgi romanlara yönelik artan eleştiriler ve şiddet içerikli yayınların etkisiyle, ABD Senatosu tarafından 1954’te düzenlenen oturumlar endüstriyi derinden etkiledi. Bu baskılar sonucunda aynı yıl Comics Magazine Association of America (CMAA) kuruldu ve Comics Code Authority (CCA) adlı denetim organı oluşturuldu. CCA, çizgi romanlarda şiddet, korku ve suç temalarını ciddi şekilde kısıtlayan bir içerik kodu benimsedi. Bu düzenleme, birçok yayıncının faaliyetlerini durdurmasına veya içeriklerini CCA’nın onayına uygun hâle getirmesine yol açtı.

1950’lerin sonunda süper kahramanlara olan ilgi azalırken, Marvel’ın öncüsü Stan Lee ve çizer Jack Kirby 1961’de Fantastik Dörtlü’yü oluşturarak süper kahraman türünü yeniden canlandırıp Marvel Evreni’nin temellerini attı. Ardından Örümcek Adam, İnanılmaz Hulk ve X-Men gibi karakterler geldi. Bu kahramanlar zaafları, duygusal derinlikleri ve birbirleriyle gerçekçi etkileşimleriyle klasik süper kahramanlardan ayrıldı. Steve Ditko gibi sanatçılar da bu dönemde karakterlerin görsel dünyasını şekillendirdi. Marvel’ın bu daha gerçekçi ve ilişkisel yaklaşımı, genç yetişkin okuyucular arasında büyük ilgi uyandırdı ve Marvel Evreni’nin popülerleşmesini sağladı.

1970’lerde çizgi roman okuyucuları yaşça büyüyüp olgunlaştı. 1980’lerin ortasından itibaren ise çizgi romanlar, çocuklara yönelik eğlencelik olmaktan çıkarak daha derin ve entelektüel bir anlatıya dönüştü. Watchmen, The Dark Knight Returns ve Maus gibi eserler; okuru sarsan, düşündüren ve süper kahraman kavramını sorgulatan yapılarıyla bu dönüşümün öncüsü oldu. Amerikalı çizer Art Spiegelman’ın Maus’u, tarih, politika ve travma gibi temaları işleyerek Yahudi bir ailenin Nazi Almanyası’ndan kaçışını ve toplama kampı deneyimlerini çizgi roman diliyle anlattı. Karakterlerin sembolik betimlemelerle aktarıldığı eser, 1992’de Pulitzer Özel Ödülü’ne layık görüldü ve çizgi roman tarihinde bir ilki temsil etti.

20. yüzyılın ortalarından itibaren Japonya’da “manga” adı verilen çizgi romanlar, dinamik çizimleri ve güçlü karakter gelişimleriyle çocuklardan yetişkinlere geniş bir kitleye ulaştı. Akira Toriyama’nın Dragon Ball’u, Masashi Kishimoto’nun Naruto’su ve Eiichiro Oda’nın hâlen devam eden One Piece’i dünya çapında milyonlarca hayran kazandı. Mangalar, kültürel kimliğini koruyarak evrensel başarıya ulaşırken; Avrupa’da Tintin ve Asteriks gibi klasikler öne çıktı. Böylece çizgi roman, Amerikan geleneğini aşarak küresel bir ifade biçimine dönüştü.

2000’lerden itibaren çizgi romanlar hem endüstriyel hem de sanatsal açıdan dönüşüm geçirdi. Çocuk eğlencesi olmaktan çıkıp “görsel edebiyat” olarak değerlendirilmeye başlandı. Bu dönemde grafik romanlar yükselişe geçti; derin hikâyeler anlatan, yetişkinlere de hitap eden eserler öne çıktı. Dijital medya ile çizgi romanlar çevrim içi platformlara taşındı, temalar ve karakterler çeşitlendi. Böylece süper kahraman geleneği, edebî ve sanatsal açıdan daha geniş bir evrene dönüştü.